permanentny spokój

Bardzo smutny wiersz Ewo, ale tak było. Często szli i
nie wracali. Pozdrawiam serdecznie.

dziękuję i pozdrawiam :)

Ewo to wielka poezja. Dojrzały wiersz z utalentowanej
ręki. Pełny szacun, wielki + i Miłego dnia.

Jak dostrzegam już od dłuższego
czasu, idziesz niełatwą drogą
poezji współczesnej, która może
doprowadzić Cię do celu, o ile
wystarczy Ci sił i woli do
pogłębiania trudnej poetyckiej
wiedzy. Z pewnością masz talent,
ale co z nim zrobisz, to już
wyłącznie zależy od Ciebie.
Życzę powodzenia Ewo.

Tak wygląda świat po wojnie..., kataklizmie... Oby
nigdy...
Pozdrawiam Ewo :)

dziękuję kochani:)

... mocny i wstrząsający wiersz... Ewuś chylę głowę...
Pozdrawiam :)

ładny wiersz pozdrawiam

Bardzo wstrząsające...
Pozdrawiam Ewo :*)

dziękuję dziewczynki. Aniu dziwna procesja... oby
nigdy więcej

trochę dziwna ta procesja (widzę ją)

mocny lecz jakże realny obraz
miłego dnia:)

wow, mocne - oni szli z kurzem, popiołem i krwią... -
okolicznościowo, b. dobre - taka to była cena... a
jutro świętujemy - szacun za wiersz - poczułam,
widziałam, zadreszczyłam...

Z Tobą zawsze Alinko... Buziole

Ewo, na chwilę spójrzmy na siebie, oderwijmy się od
spopielonych.
Ty i ja, dwie z różnych krańców kobiety. Usiądźmy i
zacznijmy tworzyć radość. Pierwszym słowem, porcją
kawy rozlaną po kubkach. Później... ktoś znowu
zamieni. Nam w umysłach zostanie nasze.
Buziole :)