Peron trzynasty
Gdy na rozdrorze rzucony
Spoglądasz w odległe strony
Czy w prawo czy w lewo
Tu knieje i lasy tam samotne drzewo
Wybór niełatwy, a droga daleka
Nie ma powrotu, lecz wybierz, uciekaj!
Z tyłu juz słyszysz tentent kopyta
W rydwanie mknie wskazówka przybita
Ponagla już nawet kukułka w zegarku
Możesz przegapić swój pociąg ostatni
J przespać życie na peronie trzynastym
autor
Kordeus
Dodano: 2007-01-12 23:26:50
Ten wiersz przeczytano 682 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Błędy ortograficzne
- rozdroŻe, tĘtent.
Niepotrzebnie rozstrzelone wersy (źle się czyta i nie
ma możliwości skutecznego wyróżnienia jakiejś myśli.
Za dużo słów jak na krótką refleksję.
Co mi się podoba?
- pęd (tętent, w rydwanie mknie wskazówka, ponagla
kukułka)
- element strachu, paniki (wybieraj, uciekaj)
Rymy nie pomagają ani w przekazie, ani w odbiorze.
Jest pomysł i parę słów na początek. Warto zrobić z
tego wiersz. Myślę, że autor(ka) podoła, bo wyobraźni
ma wystarczająco dużo :)
Pozdrawiam :)