Pewna smutna historia o... miłości

Nie za dobrze nam na początku razem było
i choć jedno o drugim co noc wciąż śniło,
żadne nigdy do przodu nie zrobiło kroku.
Kto by pomyślał, że to zmieni się po roku!

Bo wtedy wbrew kogokolwiek chęci i woli
- coś zaczęło w nas zmieniać się powoli...
Długie rozmowy, zgodne myśli, miłe słowa
- to była dla nas masa doświadczeń nowa.

I kto by pomyślał - przez szkoły ostatnie dni,
pozwoliłeś do woli nacieszyć się sobą mi...
Ile pięknych wspomnień z czasu tamtego,
wiedz, że nie zapomnę nigdy widoku Twego.

Tak więc z wielkim żalem żegnałam Ciebie...
Wakacje mijają, a my daleko mamy do siebie:
Daleko - bo kilometrów nas dzieli nie mało,
Daleko - bo coś z naszym uczuciem się stało.

I teraz w końcu nie wiem, jak to jest z nami...
Siedzę sama, między różnymi odpowiedziami:
którą wybrać, która prawdziwa? Kto pomoże?
Spraw, bym znów mogła wierzyć w nas, Boże!

autor

yarabi

Napisany: 2007-08-13 Dodano: 2007-08-13 15:18:38

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie