Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pewnego razu

pewnego razu się skończyło
i serce już cię nie szukało
powrotów i tak było za dużo
esencji ciut w tym brakowało

bez żalów pretensji o dziwo
gorące zimnym się stawało
i nie tęskniło za miłością
kwiatom zapachu ubywało

skończyło się tak pospolicie
tym co w wieczności pływać miało
stało się silne choć samotne
do słońca twarz wciąż odwracało

autor

judyta1

Dodano: 2016-06-21 08:36:21
Ten wiersz przeczytano 999 razy
Oddanych głosów: 28
Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (25)

_wena_ _wena_

nic nie trwa wiecznie, czegoś zabrakło aby mogło być
pięknie, pozdrawiam :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Bardzo ładnie i subtelnie opisujesz to co przykre
bolesne i czego nikt z nas nie pragnie bo miało być
sielsko anielsko i aż po grób a się z pierwszym
deszczem i burzą rozmyło
Pozdrawiam serdecznie i cieszę się ze znowu jesteś

ROMCYK ROMCYK

piękny obraz roztania, jednak
czy roztanie może być piękne....
tak!!

Limuze Limuze

Ciekawy wiersz , mam nadzieję że to co w nim zawarte
to fikcja literacka
pozdrawiam

DoroteK DoroteK

to może zaskoczyć maksymalnie, że ogień który miał się
palić wiecznie zgasł jak ogienek na zapałce

anna anna

wypalona miłość, tak naturalnie, pospolicie

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »