PIASEK
pozaplatam myśli
co grzechu dotykiem
narodziły zmysłów
upojną muzykę
i otworzę oczy
rozpalone żądzą
światłem błędnych ogni
dusze się połączą
poniosą donikąd
rozproszone wersy
co piaskiem się stały
pośród szeptu wierszy
autor
Sfinx
Dodano: 2009-01-06 11:41:21
Ten wiersz przeczytano 833 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
a z tego gorąca i piasku powstanie róża pustyni,
poezja kwarcowa:)
Wierzy z uczuciami,ładnie napisany .Pozdrawiam
Pośród szeptu wieszczy. Powodzenia.
Ten piasek wszędzie wejdzie,a i kłopotów nieraz
przysporzy i choć pamięć po nim zostanie przyjemne o
nim wierszy pisanie,a ten wiersz jest ładny dotykiem
zmysłów i uniesieniem muzyki pisany..powodzenia
ziarenko piasku niby małe, ale jak wpadnie w oko
nabiera ogromnej wagi
Grzeszne myśli i frywolne wiersze niesione z wiatrem
jak piasek na plaży, by gdzieś znalazły swoją
przystań.
Ziarnko do ziarnka i wierszy cała miarka.
piasek tom rozkruszona skała...
słowa jak piasek uniesione wiatrem w dal byłe wiatr
nie ustał bo zniknął w odmętach morskich fal..a potem
uniesie je fala i na brzeg wypuści i wypłynie słowo z
podmorskiej czeluści..
nie bylo mnie jakis czas na beju, ale kiedy jestem
szukam Twojego nicku Sfinksie.