PIASEK
pozaplatam myśli
co grzechu dotykiem
narodziły zmysłów
upojną muzykę
i otworzę oczy
rozpalone żądzą
światłem błędnych ogni
dusze się połączą
poniosą donikąd
rozproszone wersy
co piaskiem się stały
pośród szeptu wierszy
autor
Sfinx
Dodano: 2009-01-06 11:41:21
Ten wiersz przeczytano 829 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Nie wiedzieć czemu, ale w głowie wciąż mi odbijają się
słowa "szeptu wierszy". Twój wiersz przeniósł mnie do
krainy magii...Urokliwy, urzekł mnie już po pierwszej
strofie. Pozdrawiam ciepło!
Niewatpliwie przyciaga uwage twoj wiersz, moze
wlasnie dlatego ze czuc w nim tesknote , tajemnice i
to nienasycenie ...
Czytam kolejny raz... perełkowy Twój wiersz.
Przyszłość przeciwstawię przeszłości, wierszom
powierzam swoje tajemnice - takie jest przesłanie tego
utworu. Podoba mi się klimat twoich wierszy i ta
wieczna tęsknota...
Wiersz pelen emocji. Podoba mi sie.
Ahh... kolejny wiersz z górnej półki chyba nikt nie
zaprzeczy.... urzekła mnie metaforyka na bardzo
wysokim poziomie. Symbol jest dla Ciebie dłutem,
którym rzeźbisz bardzo wartościowe utwory.... pełne
wdzieku, blasku...magii.... na tak!
Krótko a zarazem tak czule i wymownie...
Pozdrawiam.
Upojna muzyka zmysłów, wersy rozsypane na ziarenka
liter, ładnie.
ciepły wiersz.utula melodyjnością i treścią niemal jak
kołysanka...
Dobry wysoki lot gratuluję
...ciekawy wiersz i wiele ciepła pomiędzy wersami:)
"Zaplatane mysli , co piaskiem sie staly, posrod
szeptu wierszy"cyt. aut. bardzo wymowne. Slowa niby
zaplatane, ale mozna je wyraznie odczytac, nie
przeszkodzi "piasek" Ladny wiersz. Pozdrawiam.
Krótka myśl i mądra, długie jej znaczenie, taka co
zostawia ślad choć mignie cieniem.
Ładnie,z uczuciem,cicho płyną słowa...
hmm ... ładnie, bardzo ładnie :)