Piękno gór
Całe gór piękno, z każdym jego szczytem
co Kasprowicza, karmione zachwytem
z krynic strumieniem i wiatru
westchnieniem
jest dla poety prawdziwym natchnieniem
Z tych gór się żywa poezja wywodzi
ona,tak blisko do ludzi podchodzi
łezkę wzruszenia...też często wywoła
jak wstęgą, duszę owija dokoła
Żaden poeta się wtedy nie wstrzyma
by patrzeć na nie, zachwytu oczyma
i swoje myśli już zawsze skieruje
na szlak...którędy poezja wędruje.
Komentarze (8)
Pieknie opisalas nasze polskie gory. Zamknelam oczy na
chwile i plynelam Dunajcem . Twoj wiersz przywrocil
wspomnienia pieknych wakacji w Polsce. Dziekuje!
Prześliczny wiersz Zosieńko :)
Lubię te szlaki, w górę po zboczu,
zapach łąk słodki i wiatr we włosach,
ukryty świergot kapeli ptasiej,
gdy lato biegnie słońcem w niebiosach.
I jesień lubię, bowiem modlitwy
potężnych buków wzniecają ogień,
szumią strumienie nasiąkłe deszczem,
barwy najczystsze niesie czarodziej...
ładnie napisane, czuć klimat - jestem na tak
Piękny obrazowy opis, góry są piękne o każdej porze i
Ty to widzisz oczami oczami wyobraźni i ubierasz je w
śliczne słowa.
Pieknem gór wyrwałaś mnie z marazmu miernoty jaka dzis
prezentowana jest na beju. Wiersz zrymowany z wielką
starannością, ładnie trzyma rytm, gratuluję pomysłu i
wykonnia.
hmm....góry zawsze były natchnieniem poetów ...ich
niezmienne piękno...Ładny wiersz
Masz rację autorko, góry mają swój tajemny urok którym
zawsze zachwycały artystów i poetów. Piękny
sentymentalny wiersz.
Śliczny wiersz. Aż można było wyobrazić sobie ten
górski krajobraz.Wiersz lekki i rytmiczny.Forma
wiersza dobra.Rymy dopracowane.Ciekawe metafory.Wiersz
bardzo obrazowy.