Piękno i smutek
Wieczór stawał się
Coraz chłodniejszy
Mrok szybko gęstniał
Ciemności pochłaniały
Resztki dnia.
Noc stała się piękna
Granatowe niebo
Usiane gwiazdami
Wielki krąg księżyca
Zawieszony nad ogrodem.
Zapach piwonii, róż
i jaśminu uderzał
Do głowy
Ciemne pasma cieni
Przypominały barwę
W jej sercu.
Tessa50
autor
Tessa50
Dodano: 2015-10-21 11:13:20
Ten wiersz przeczytano 1527 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Samotne wieczory często budzą w nas melancholię i
zadumanie nad tym co było. Pozdrawiam serdecznie
Tereniu
melancholijny wiersz o miłości,,,pozdrawiam :}
Zasmucone serce skoro porównujesz z ciemnymi pasmami
cieni i to zasmucone z powodu utraconej miłości, o
czym mówią piwonie rozsiewające aromat.
Ładny i ciepły jesienny wiersz
piękna i bestia , piękno i smutek pozdrawiam ogładzić
życie
Wprawdzie do wiosny daleko ,ale ty nam ślesz już
jej zapachy ,aby nie wpaść w melancholie.
Tesso, Twoja proza jest dobra, ale wiersze takie jak
te które ostatnio zamieszczasz, to "esencja", to tak
jakbyś zebrała co najlepsze z fragmentu prozy i
zapisała wierszem:)
Zapachniało wiosną jaśminowo piwoniowo.Dziękuję
Ci.Bardzo jest mi jej brak. Czekam na ciebie
wiosno.Pozdrawiam. serdecznie.
Zapachniało piwoniami. Lubię :)
Miłego dnia, Tesso.
Bardzo ładna melancholia pozdrawiam
piękna melancholia pozdrawiam
ładna melancholia
Piękna melancholia serdeczności
Bardzo ładny nstrojowy wiersz
Bardzo ładna melancholia...nie ukrywam, iż emabluję
piwonię:) pozdrawiam serdecznie Teresko