piękno to przemijanie
o motylach znów piszę nawet gdy krytykę słyszę
barwne motyle
czarują chwilę
kwiaty wybrane
igrają w słońcu
by umrzeć w końcu
rozczarowane
nie dziw, że tęczą
barwną się wdzięczyć
są skorzy
niepomni losu
słuchają głosu
z przestworzy
że krótka ich trwania chwila
szkoda kwiatka i żal motyla
autor
zdzisław
Dodano: 2008-01-15 11:04:42
Ten wiersz przeczytano 812 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Uroczo, delikatnie z poddekstem..
Motyl i kwiat krótka chwila...dziewczyna uroda ten
czas tez szybko przemija...motylem byc czy mrówką...
Mam nadzieję, że motyle nie martwią się
krótkim żywotem,żyją bez tej świadomości i dlatego
fruwają i zapylają
kwiatek za kwiatkiem.Ale widziałam, że łączą się też
w pary...nie do wiary...:)
Tak, czasami mamy ochotę zaśpiewać "Motylem
jestem..."Tylko że on tak krótko żyje...
No dobra forma, rytm i treść przepiękna!
Piękno kwiatka,motyla przemija szybko lecz piękno
duszy - nigdy .Wspaniały wiersz romantyczny poeto.
Piękny obraz przemijania,delikatny jak motyle.
ładnie ujęte przemijanie, uchwycone w pięknie motyla
i w przekwitaniu kwiatu
Z kwiatka na kwiatek wdzięczy sie motyl; żal, żal
wszystkiego... (tylko koni żal); jest w tym jakaś
dekadencja...
mm :) lubię białe wiersze.