pierścień z papieru

zawsze mam cię przed oczami
wewnątrz żył
w smaku winogron okrągłych
i słodkich

w tylu ulicach
kochałem chłopca
czy to naprawdę
takie sentymentalne

kamień na końcu drogi
gdzie się zaczyna równina
wielkiej rezygnacji

stąpaliśmy po falach
dając nadzieję brzegom
czekającym przypływu

palce zanurzały się
w czerni włosów
a twoja głowa jak busola
wskazywała zawsze absolutną północ

bym mógł cię odnaleźć
w każdą pogodną noc
w tej samej części dłoni

20/11/07

autor

Amadeusz

Napisany: 2007-11-20 Dodano: 2007-11-21 09:00:39

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie