Piersi Amazonki
Piękno twych piersi, kruche i nietrwałe,
w każdej swej chwili można je utracić
i choć są różne, aktorskie… lub
małe
zawsze kobiecość mogą ubogacić.
Lecz, kiedy przyjdzie czas, by znów je
oddać,
poświęcić ciało na ołtarzu życia,
to wtedy wcale nie znika uroda,
a dusza twoja boskości dotyka..
W oczach jej znajdziesz rozlane jezioro
Siłaczkę lżejszą , niźli ptasie piórko
I choć cię myśli jeszcze bardzo bolą,
jest już wybraną Amazonki –
córką!
A ty mężczyzno noś ją w swoich dłoniach
Pokazuj piękno, mów o swej
miłości…
Kamienne historie dziś są tylko o nich.
Ty walcz do końca…, dotykaj
boskości!
Dedykuję dzielnym Siłaczkom…Amazonkom oraz ich partnerom.., filarom w tej trudnej walce z chorobą. Potrzeba nieziemskiej odwagi…by przyznać się publicznie do takiej walki na śmierć i życie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.