Pierwsza miłość

Zmysł wzroku dostrzegł jego postać mimowolnie,
Nijako, przypadkiem, niezwykle spokojnie.
Lecz wzrok przedłużył się w pewnym momencie,
Serce zaczęło bić szybko, w nogach poczuła ugięcie.
Ciałem tam była, lecz gdzie indziej duchem,
Swe przejęcie zaznaczała każdym gestem, ruchem.
Na policzkach zjawiły się dwie dorodne wiśnie,
Mówili do niej, lecz ona ani piśnie.
Straciła kontakt ze światem, kontakt z rzeczywistością,
W brzuchu miała motylki, oczy przepełnione radością.
Wiedziała już, wiedziała, że to ten,
Lecz nagle słyszy: -Wstawaj!, to był tylko sen…

Sny mogą być bardzo omylne... :)

autor

Lilka vel Ana

Napisany: 2005-07-28 Dodano: 2005-07-28 21:13:48

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie