Pierwsza zabawa w baraku nad stawem

Biała Piska. Zaraz po wojnie.

Chociaż pracy był nawał, lecz był wtedy karnawał,
a w miasteczku pełno uroczej młodzieży.
Robią zbiórkę nad stawem, chcą urządzić zabawę.
Wierzą, że coś im się od życia należy.

Chociaż pora już nocna, a podłoga GUT-mocna
młodzież szybko w baraku zamiata, sprząta.
Parę groszy znaleźli, muzykanta przywieźli.
Jedno krzesło, a resztę gratów - do kąta.

Już ruszyli do tańca, romantycznie, na palcach,
jak kiedyś, w pierwszym tańcu jeszcze przed wojną.
Zapatrzeni oboje, podziwiali swe stroje.
W uczuciach był każdy bogaty i hojny.

Tupią młodzi nóżkami, skromniusieńko ubrani.
Anioły łowią serc gorących westchnienia.
Nowoczesnym zwyczajem "kwiat paproci "zagrali.
Oprócz tańca płyną wojenne wspomnienia.

Przyszedł maj, a z nim wiosna, pora piękna, radosna,
każdy szczęśliwiec już miał kogoś przy boku.
Co sobotę nad stawem, noc kończono ubawem,
Wielkie żaby kumkać zaczęły od zmroku.

Srebrny księżyc już stary, lubił podglądać pary.
Daj im Boże szczęśliwe życie, miłosne.
Kwitły bzy i kaczeńce, młodzież wiła z nich wieńce.
Najszczęśliwsze śluby to były tej wiosny.

Mój ojciec był muzykiem. Mieliśmy duży dom na Ziemiach Odzyskanych. Za jakiś czas adoptowano barak nad stawem. Ubaw prawie co wieczór.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2020-02-25 Dodano: 2020-02-25 17:07:00

Ten wiersz przeczytano 1696 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie