Piszę
Nie da się wierszy
nie pisać.
Mimo, że szerzy
się złość
i brzydota.
Wiara wyszła
jak ostatni grosz
z portfela.
Mądrość, piękno, cnota,
są teraz
niemodne.
Rzeczy dobre
- nudne
a pożądane złe.
Nadzieja, miłość... trudne.
I tak nie da się
wierszy nie przelewać na papier,
nie wstukiwać w klawisze.
Ja też nie potrafię,
więc piszę, po prostu - piszę.
autor
DoroteK
Dodano: 2011-08-18 07:48:23
Ten wiersz przeczytano 1123 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Wiersze, słowo i wiara to nasza broń. Pozdrawiam
Dorotko - to chyba jest ratunek przed
samym sobą, bo co by było gdyby pióra zabrakło?
Dorotko kochana zawsze bedziesz pisac,prawda?
Przesylam milion buziaczkow:):):)
Piszę wiersze w nocnej ciszy gdy sen odchodzi daleko,
tylko wiatr moje myśli słyszy i chrząszcz mieszkający
pod strzechą. Dorotko tak już mamy, że swoje marzenia
na papier przelewamy. Pisz bo robisz to wspaniale.
Pozdrawiam :)
Dorotko ja też tak mam ,jak napiszę coś co na sercu
leży to czuję się lepiej.To chyba jest nałóg czy coś
takiego.Pozdrawiam Ciebie serdecznie.
To pisze "wewnętrze": dusza co raz tli, a raz
podpalona i jeszcze... "I tak nie da się
wierszy nie przelewać na papier" gdy...
Pozdrowienia, Dorotko :)
Też tak uważam, trzeba pisać.
,,Psy szczekają a karawana idzie dalej,, więc
,,róbmy swoje,,!
Miło pozdrawiam+++
DoroteK, fajnie, że piszesz:))
bo robisz to świetnie, ciekawie, z humorem, po prostu
OK:))
Pozdrowienia:))
Masz rację Dorociu i póki co ja też tak zrobię:)
Pozdrawiam