Piszę wiersze
Są dla mnie jak oddech duszy
Kiedyś Pan Bóg
w mej duszy
wpisał wersy
te pierwsze,
piszę wiersze.
Gdy łan zboża
wśród maków
ukołysze
mnie świerszczem,
pisze wiersze.
Nocą księżyc
tak cicho
do mej duszy
zagada,
wersy składam.
Kropli deszczu
wołanie
gdzieś z ogrodu
usłyszę,
wiersze piszę.
Czy mi los
ofiaruje
smak poziomki
czy ciszę,
wiersze piszę.
I choć pewnie
nie tęgie,
lecz w mym sercu
najszczersze,
piszę wiersze.
Komentarze (19)
Pewnie Twoi rodzice wśród wierszy Ciebie tworzyli :)
Bardzo mi się podoba :)
a pisz, pisz - się nie powstrzymuj......pisz Magdo i
ładnie rymuj !
"Kiedyś Pan Bóg
w mej duszy
wpisał wersy
te pierwsze,
piszę wiersze."
najważniejsze,że szczere.
Pozdrawiam.
Witaj,
przepięknie piszesz, piszesz, piszesz
a ja czytam, czytam, czytam
i zachwycam się, zachwycam.
magdusiu, wiersze nie muszą być tęgie,
szczerość przebija przez nie i to wystarczy.
Dzięki, że jesteś tu!
Serdecznie pozdrawiam, śpij i śnij kolorowo.
Dobranoc.