Płacz wewnętrzny
Fuer Nils...den ich jemals sehr lieb hatte...
okna do Twojej duszy
zroszone gorzkim deszczem
zaspanych o zachodzie słońca
marzeń i o wschodzie
budzących się tęsknot
burze w popiół skruszonych
łatwopalnych pragnień
osaczyły ciemnością
majaczące kształty
szczęśliwej godziny
gdzieś na zegarze zatopionych
w bursztynowym miodzie
przeszłości, rysowanych
kryształem niedoskonałości
idealnych snów
-na śliskiej tafli bytu....
wisisz na skraju przepaści
autor
Mila Salvi
Dodano: 2005-07-23 14:42:02
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.