Płacząca istota*
Otulona promieniami świata
widzę postać oblaną cierpieniem
nienawiść zżerającą twarz
ból topiący się w uśmiechu
skrzywdzoną istotę
Wszechświat stanął w przestrzeni zła
gdzie te piękne chwile ludzkości
ptaki ćwierkające na gałęzi
Me ślepia ujmują piękność w smutku
związane
w każdej chwili jakieś życie gaśnie
wyrzeźbione we krwi
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.