plecionka ze świecy
w strugach deszczu stąpasz twardo po
ziemi,
by później pozostawić ślad w miejscu
samotni
pisząc wiersze na szkle
jesteś mój, cały mój. nie wypuszczam
roziskrzonych pragnień, gdyż fascynacja
i aromaty wszystkich kwiatów wypełniają
puste naczynia
wtedy powstaje grafitowo-czerwona
tęcza, gdy wtapia się w nas łączy
płomyki.
a ja, w twoich oczach widzę magię
odbitą w lustrze.
autor
Ewa Kosim
Dodano: 2017-07-21 01:32:00
Ten wiersz przeczytano 1328 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Nie wszystkie wersy są dla mnie czytelne, ale przecież
nie jest to absolutnie wina tekstu. Ot, czytelniczki
ułomność:) Ale jest miłość, ciepło i rozmarzenie. Ty
Ewo, trochę szamanką jesteś:)
Pozdrawiam:)
pięknie subtelnie o miłości :-)
pozdrawiam
Magdo :) miło mi
Ach te oczy- ponoć są zwierciadłem duszy.Można czytać
i czytać.Pozdrawiam.
dziękuję :) pozdrawiam
potrafisz rozmarzyć :) pozdrawiam i głos zostawiam +
leon uśmiecham się do Ciebie :)
drugie romacem uwiedzione lotnie i zalotnie zagląda
twardzielowi w oczy
dobrze że choć jedno ma porządek w głowie i twardo
stąpa po ziemi
Krzychno wszystko i nic:) dziękuję
mi też żona mówi,że mam magię w oczach (ja nic nie
widzę) :)
Ale czy wszystko widzimy w miłości:)
Pozdrawiam Ewuś:)
dziękuję kochane, miłego dnia życzę :)
Witaj,
czytam 'Ciebie' zawsze - często 'nie stać mnie ' na
komentarze...
Żeby się samej nie skundlić, albo Ciebie nie urazić -
innym broni do rąk nie dać...
Dzisiaj to łatwizna.
Romantyzm zawarty w prostych słowach , złożonych na
łonie Wenery...
Fajnego dnia.
Pozdrawiam.
Ach te oczy skąd ja to znam :):)
To fakt mogą hipnotyzować magią i niech tak zostanie
:)
Pozdrawiam serdecznie Ewuniu
tak, oczy mają magiczną moc.