PŁOMIEŃ NA WIETRZE

jesienne niebo cmentarny mur nieznany świat
Święto Zmarłych to czas kiedy odżywają wspomnienia
o tych co odeszli przeżywamy na nowo w tęsknocie
choć lata upływają wciąż refleksja wraca ziemskiego życia

zapalamy znicze pamięci na grobach naszych bliskich
dowód naszej miłości przyjaźni wspomnień
w zadumie pochylamy głowy odmawiamy modlitwy
to już kolejny znicz zapalam w ciszy życie jest nicią

gdy nadejdzie pora i czas spotkamy się z uśmiechem
otworzymy swe ramiona cichutko z dala od znoju
często odchodzą dobrzy ludzie za szybko ale dusze zostają
tęskne myśli do nieba lecą ptak smutno śpiewa liść spada

tysiące świeczek stojących w szeregi powiewają płomyki
światełka cmentarz rozjaśnia łuna będzie się snuła daleko
modlitwą dziś dziękujemy za każdą wspólną chwilę i każdy
dzień przeżyty oby dobry Bóg dał im łaskę zbawienia.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2019-10-30 Dodano: 2019-10-30 23:51:45

Ten wiersz przeczytano 1258 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie