W płomieniu świecy
W płomieniu świecy cisza drży,
wsłuchana w tęskne szepty.
Drewnianych łodzi senny dryf,
zamyka ziemski niebyt.
Na obeliskach złotem lśni,
serdeczny wers do nieba.
Pamięć odlicza tęskne dni,
czas śmierci dusze sprzedał.
Wczoraj odeszło. Życie w tle
złocistej chryzantemy
tworzy refleksji twardą pieśń
o dzisiaj tu, na ziemi.
autor
magda*
Dodano: 2014-11-02 14:41:39
Ten wiersz przeczytano 2030 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Ludzie odchodzą, pamięć zostaje!
Pozdrawiam!
to co było wczoraj - mięło, a o jutro sienie martwmy
:)
"Czas śmierci duszę sprzedał"- piękny, ujmujący wers
Madziu
Serdeczności dla Ciebie paa
Wczoraj odeszło...
A dzisiaj nie będzie trwało wiecznie...
Pozdrawiam, życząc pięknego wieczoru:):):)
Refleksja na czasie:)
,,Wczoraj odeszło. Życie w tle
złocistej chryzantemy
tworzy refleksji twardą pieśń
o dzisiaj tu, na ziemi.''
Pozdrawiam serdecznie
Piękny refleksyjny wiersz:) Pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz jak zwykle Pozdrawiam
serdecznie:)dziękuję za wizytę u mnie
Ładny, klimatyczny wiersz.
Pozdrawiam ciepło
Piekna dusza i piekny wiersz pozdrawiam