Po Cóż Pamiętać
Stopniały już śniegi
Spłynęły strumieniami wody.
Skowronki wzleciały
Nad Horyzont świata...
Ludzie pochowali już
Grube kurtki...
A Niedźwiedźie,
Zbudziły się ze snu...
Niektórzy zapomnieli
O tym, co już było.
Bo po cóż pamiętać.
Trzeba przecież
Ciągle isć, do przodu!.
Nie uczyć się od Innych.
Czemuż człowiek
Taki dziś, dziwny.
Szary,
Bez kolorów życia....?
autor
zenek
Dodano: 2006-10-05 13:42:09
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.