Po prostu

Proszę idz precz!
Nie pytaj więcej.
Chmurmi przesłoń widok swój czały, by moje oczy cię zapomniały.

Zabierz swe ciało, ponętną postać!
I nie proś mnie więcej by z tobą zostać.

Zabierz wspomnienia !
By pamięć moja od ciebie odeszła, a został świeży podmuch powietrza.

Usuń z mej głowy tę masę pytań, wczorajsze słowa by już niczego nie zaczynać od nowa.

A bezdech pamięci tłuczący się w piersi ?
- Nie wiem! za szkoda tak nagle tego wszystkiego się zrobiło ...

autor

Niewiadomy

Dodano: 2012-06-14 20:17:04

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie