Po prostu jesteś...

Nie opuściłaś mnie,
tylko stałaś się światłem w pamięci...
w znakach wiadomości,
niepewnych i zmiennych...

Chciałbym się śmiać lecz nie umiem,
słowa wpadają do mózgu,
jak uderzenia...
a ja cierpliwie, wbrew sobie,
nie potrafię odróżnić szarości dnia od nocy...

Uśmiecham się opuchniętą twarzą,
zapisuję drżenie rąk...
Czy możliwe jest szczęście,
gdy fortele, gry, niepokój...

Prawda cię poraziła,
więc założyłaś jej maskę...

autor

Wyciszony

Dodano: 2006-11-09 07:37:04

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie