PO ROZUM DO SIEBIE

Idziesz przed życie niepewna siebie.
Nie mając niczego,niepewna czy dnieje.
Szukając sensu-tego jedynego.
Nie rozumiejąc tego od życia danego...!

...Weź się za siebie A odnajdziesz spokój.
Weź się za życie
I wszystko wokół...

Nie czujesz respektu przed Panem Bogiem.
Nie widzisz już potrzeb,
Nie patrzysz srogim okiem.
Już wszystko stracone już nic nie jest ważne..
Czy spełnisz się w życiu-boisz się,to straszne!

Przychodzisz do baru by napić się piwa.
I nagle nad tobą nie twój łeb się kiwa...
Nie twój palec grozi ruchem dobrze znanym.
Lecz bardzo srogim i tak nie zrozumiałym....?

Spoglądasz z pode łba i widzisz ten błąd,
Że życie nie bierze się nie wiadomo skąd!
Że trzeba coś zrobić i nadać mu sens.
By uchwycić z niego jak największy kęs!

...Wezmę się za siebie
I nadejdzie spokój.
Gdy wezmę się za życie
Zmieni się wszystko wokół...

autor

Basia Kosciukiewicz

Napisany: 2014-04-07 Dodano: 2014-04-07 23:06:01

Ten wiersz przeczytano 694 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Toniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie