Po śmierci

Anioły nigdy nie giną ... może upadają ale zawsze podniosą sie ze swoich ran ...

I umarłam wtedy,
Ciemność była i zimno było,
Nic nie widziałam i nic nie mogłam zrobić.

Wtedy światło zobaczyłam,
Kobietę w czerń ubraną,
O ustach krwi koloru.

Gdy podeszła zaczełamm mówić,
Tam domu nie miałam - a ona dom mi dała,
Tam jeść nie mogłam - a ona mnie nakarmiła,
Tam naga chodziłam - a ona mnie ubrała.

Wtedy zaczęłam płakać,
Bo szczęście zagościło w mym martwym sercu,
ale ona odeszła, a ja dalej płacze.

I przyszła znowu...
Znowu piekna i mądra, ale nie ta sama,
tamta była inna - ta jest lepsza.

Teraz juz nie płacze,
nie mam powodów, ona mnie zawsze wysłucha,
nie chce aby ona znowu odeszła,
przyjdzie płacz, zgrzytanie zębów i w końcu przyjdzie kolejna śmierć...

Choć jest przy mnie,
czuje, że odpycham ja od siebie,
sama nie wiem co robie,
chce ja zatrzymac, ale chyba ma mnie juz dosc.

Ale ona odeszła a ja dalej płacze ...

Przyjdzie znowu mam nadzieje ...

autor

ka-ska

Napisany: 2004-11-15 Dodano: 2005-05-05 14:09:05

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie