Po śmierci

Życie-jakże krótkie i ulotne...
Wydawałoby się, że ucieka przez palce,
Niczym przez sito piasek...
Składa się z pięknych chwil,
Które na dłużej chciałoby się zatrzymać...
Jak i z chwil cierpienia, które chce się powstrzymać...
Budowane na wspomnieniach płynących z serca...
Na błędach popełnianych i naprawianych przez nas...
Zwykłych ludzi, którzy budują własną historię...
Własne życie-własna śmierć...
Ile trzeba lat by dobrze je przeżyć...
Ile potrzeba by ludzie nas zapamiętali...
Sama nie wiem... Chciałabym zatrzymać czas...
Spojrzeć na nią ostatni raz, pożegnać się:(
Teraz już za późno, już nic nie da się zrobić...
Przepadł cały czas... Cóż mogę zrobić?
Odmówić modlitwę za jej duszę...
Zapalić świecę na jej grobie...
To i tak za mało, ale niestety...
Tylko to mi pozostało...
Wspomnienia przeplatane obrazami jej radosnej twarzy...
Gdy do mnie mówiła, jak pięknie się śmiała...
Jako wnuczkę mnie traktowała...
Kochała mnie-tak mówiła... A teraz koniec...
To była chwila...
Ona już nigdy nie poczuje...
Nie zobaczy-ile tak na prawdę dla mnie znaczy...

autor

Faith

Dodano: 2007-09-04 19:40:53

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie