POCAŁUNEK
Purpurowo złoty liść
wpadł przez okno
przynosząc ostatni
pocałunek lata.
Zostawiając w sercu
tęsknotę i żal.
autor
Yvet
Dodano: 2016-10-12 11:48:51
Ten wiersz przeczytano 765 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Kochani dziękuję za odwiedziny i komentarze,
pozdrawiam, życzę miłego popołudnia:)
Piękna metafora Iwuś.
Serdeczne uściski, pozdrawiam paa.
Pocałunek, to coś pięknego, nie znam, ale tak
myślę.
fajne mini:)
Takie małe listki potrafią przywrócić tęsknotę i żal i
to niejednej osobie...pozdrawiam serdecznie i
zapraszam
tęskno się zrobiło:)
Ciekawe zestawienie.
Pozdrawiam :)
Romantycznie i nieco melancho-
lijnie o przemijaniu, nie tylko
pór roku.
Miłego popołudnia Yvet:}
Fajne to mini jest...
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)
do następnego lata, teraz jesień melancholii liść
wplata,,,pozdrawiam :)
Bardzo mi się podoba wiersz. I to porównanie...
Trochę taka śmierć lata...piękny. Pozdrawiam
Ładne porównanie liścia do ostatniego pocałunku lata:)
Atrybutem jesieni jest zaduma.
Ładnie.
Pozdrawiam :-)
teraz pozostało się całować on live....mogę pomóc!
ładny kolor ma ten liść ale przecież pewne stany dla
bogacza są do przetrwania a nawet miłe