Pochód Patriotów (10 kwiecień)

wiersz o wiadomych tragediach...

Katyńska ziemio skąd tyle nienawiści do Polan w Tobie?
Pożerasz brutalnie sprawiedliwych,
męczenników pokoju zatopionych w żałobie.
Żywe wciąż modlitwy nad pogorzeliskiem krążą.
Myśli galopujące za łzami wieczności ,nigdy nie nadążą.


Powoli, mozolnie się przesuwa,
z niewolników topionego „żeliwa”,
ta klęski i socjalizmu lokomotywa.


Po twarzy orła bije.
„Konets nędznej Polszy”
zakłamaniem wpala na szyje.
Smolenśka „golgota” wspomnieniami zapłakana.
Zwłokami najmężniejszych, rozkazem zapomnieniem zaorana.




Jesień w tym roku nie była łaskawa.
Kwaśna deszczówka z krwistym błotem, dla piekieł strawa,
Zalega w borach męczeństwa „lawa”.



Po siedmiu rzędach krzyży zwęglonych,
Dwa paciorki za pamięć prawdą doczepionych,
Na końcu najmniejszy złoty,na pół rozerwany
Kawałek bezcennego kruszczu na wystawie nie doceniany.


Klęcząc na progu trzeciej dekady,tego mordu pomazaniec
Narodu Maryji, piastów szańciec.
Nie lękaj się z Chrystusem zadumą szeptać różaniec,
Za Najgodniejszy kondukt z wszystkich tysiącleć.

autor

Krystek-poeta

Napisany: 2010-04-12 Dodano: 2010-04-13 19:52:17

Ten wiersz przeczytano 808 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie