Pocieszanka
Dziś cierpisz, bo czas Ci odebrał
marzenia
Sen zabrał, dał płaczem powieki
spuchnięte
Przyszłość Ci się jawi w najszarszych
odcieniach
lecz nie wbijasz szpilek w pamiatkowe
zdjęcie
To rozstanie w zgodzie o Twej świadczy
klasie
Choć boli nie mniej, niż po walce na
noże
Czasu sporo minie, nim miłość tę da się
Jak kwiat zasuszony między kartki włożyć
Ty, weno nie przyjdziesz, gdy radość w mym
sercu
Lecz ze smutkiem w parze stoisz u drzwi
moich
Gdy współczucie z bólem w duszę mą się
wwierca
Czy rymów słonecznych jak ognia się
boisz?
Czemu nie chcesz pomóc jednobarwna weno
Cierpiącej – rym złożyć ciepły i radosny
Tu pociechy trzeba, nie – żałobnych trenów
Jesień łzawa minie, nastanie czas
wiosny.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.