Pocieszenie
Zmarłym niepotrzebne są nasze łzy
Smuci zmarłych ogromnie
Nasza rozpacz, żale
Pragną jedynie tego byśmy
Ziemską drogą do nieba
Szli wytrwale.
Podnieśmy więc głowy
Niech łza już nie płynie
Oni w raju mają
Wieczny odpoczynek
Kiedyś ich spotkamy
A więc tylko naszą
Pamięć ofiarujmy
Wspomnienia ukołyszą
Serce co tak boli
I smutki ugaszą
A „memento mori”
Wyrokiem nie będzie
Lecz nadzieją naszą.
dedykuję z wyrazami współczucia Ance oraz Basi B. a także wszystkim pogrążonym w smutku po stracie bliskiej osoby.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.