W poczekalni win

miało nie być zadnej przedmowy, a jednak króciutko by nie stała się prozą dla ...wszystkich, którzy mają serca i zauważaja je również u innych , oraz umieja w nie wejrzeć...

Puste miejsce dla pogrzebanych zapomnień
czas młodości ukryty pod kryształową łzą
i głód serca nad stromą przepaścią dążeń
do świętych przebaczeń zakłamanym dniom.

Niepowodzenia zaznaczone wyciem tęsknoty
pomiędzy odkupienia wciśnięty Anioł Stróż
żałosnych grzechów trawiące nas zgryzoty
w morzu wybaczeń, i w kochaniu utopił Bóg.

Zostawiając w bożej poczekalni moje winy
wzdęte fale nienawiści osuszam miłością
a przyjaźń rozsianą między ludzkie kpiny
tulę biciem serca, pieśnią upajam nabożną.

Pod skrzydłami pragnień anielskich ptaków
i w zamkniętej klatce życiowych błędów
stąpam po ziarenkach utraconego czasu
aby zebrać pogubione prawdy w pośpiechu.

Gorące dzięki wszystkim, którym choć na chwilkę przywarła "Peronowa łza" - i nie tylko ona - do serca i myśli ... nie spodziewałem się, że kiedykolwiek mój wiersz tak licznym Bejowiczom się spodoba. Jeszcze raz serdeczne dzięki z przyjacielskim pozdrowieniem :-)

autor

Patryk-Piotr

Dodano: 2007-01-04 00:13:34

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie