Poczłowieczyć...
Człowiek kracze, baranieje
i małpuje albo psioczy.
Umie zlisić się, ześwinić.
Ludzie, hej, otwórzcie oczy!
Zamiast wciąż się naindyczać,
może sobą się nacieszcie?
Czas zostawić ten zwierzyniec.
Poczłowieczyć trzeba wreszcie!
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2013-12-13 20:52:16
Ten wiersz przeczytano 3720 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
powiem tylko, swietnie:))
Pozdrawiam:)
Fajnie sobie "poczłowieczyć" z takim zgrabnym
wierszykiem. Pozdrawiam :)
Zwłaszcza, że niedługo wigilia i wręcz wypada
"poczłowieczyć" i przemówić ludzkim głosem :)
Spokojnego :)
Świetne przesłanie :)
Pozdrawiam, W.n.
Świetny! Brawo! Ukłony 'D
Hi, hi. Świetnie.Pozdrawiam.
Świetny, wesoły wiersz o przyjaźni.
Oby się tak stało i każdy z nas
zechciał się "poczłowieczyć".
Pozdrawiam serdecznie.
dobre, wręcz doskonałe :-)
:))))
Hej, człowieki, dzięki, że tu jesteście.
mixi, przypomniałaś mi stary komiks, w którym
uczłowiecz(nia)ano Tytusa:)))
Dałaś czadu WN.Wuefiści górą.Pozdrawiam jak człowiek -
serdecznie.
Uczłowieczniłam się:))))
Poczłowieczyć sobie wreszcie, nie być wiśnią, być
czereśnią:))
he he super ten tytuł i cały wiersz:):)
A ja lubię sobie pomałpić i poorangutować, to nasi
przodkowie, więc można się do nich upodobnić czasem.
Pozdro