Pod górkę
odnosiła wrażenie, że stale było
wietrznie.
podmuchy rozwiewały włosy
u spotykanych ludzi. było pewne:
wszyscy, którzy obrali tę drogę
kiedyś zaczną poprawiać i składać
zburzone konstrukcje. zmęczeni
przestaną iść pod wiatr.
odnosiła wrażenie, że stale było
wietrznie.
podmuchy rozwiewały włosy
u spotykanych ludzi. było pewne:
wszyscy, którzy obrali tę drogę
kiedyś zaczną poprawiać i składać
zburzone konstrukcje. zmęczeni
przestaną iść pod wiatr.
Komentarze (36)
dystansujesz się do własnych słow,pisząc w osobie
trzeciej
ale gdybyś napisała:
"odnosiłam wrażenie..."
ta poezja byłaby jeszcze pełniejsza!
ciekawy wiersz...
Gdzie ludzie, tam wietrznie i niebezpiecznie.
Ciekawe i trafne Twoje spostrzeżenia.
U mnie częściej pod wiatr niż z nim. Dziękuję za
komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
być sobą i walczyć o swoje-nawet gdy będzie trzeba iść
pod wiatr... pozdrawiam serdecznie
treść tej miniaturki jest dobra do rachunku sumienia
każdego człowieka który powinien być robiony codzień
ale w zyciu bywa różnie sma też nie przestrzegałam tej
zasady ale nigdy na zmianę drogi ku dobru nie jest za
pózno
ciekawa myśl
Wiersz robi wyjątkowe wrazenie, poniewraż jest bardzo
wymowny i madry. Dla mnie super.
Czasem trzeba i pod wiatr, nie mamy wyboru, aby tylko
starczyło sił...
Dobra miniaturka, pozdrawiam...
Wżyciu jak to w życiu ooooooo tak pięknie to
przedstawiłaś w swoim wierszu mhmmm tylko my ludzie
częściej pamiętamy przeżycia te smutniejsze niż radość
która gości częściej...Pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz jak przepowiednia dot.życia idealistów. Kres
wędrówki wieloznaczny, zupełnie jak w życiu.
Pozdrawiam serdecznie
miniaturka pełna mądrości więcej nie dodam.
:)
Kiedyś mówiło się "pod górkę". Z wiatrem we włosach
jest romantycznie.
...często konstrukcja ...życia goni nas pod
wiatr..ciekawy pomysł na wiersz....
Wiersz do przemyślenia, chyba powinno być "tę drogę".