Pod niebiosami

Kociu ;*

Chodziłeś wąskimi dróżkami

Pomiędzy stromymi górami

Chodziłeś po ścieżce życia

Bez zawachania , bez strachu bycia



Nie bałeś się stąpać po ziemi

Po ziemi zimnej jak lód

Na której Twoi przodkowie zglinęli

Tam gdzie pękł Twej rodziny sznur



A teraz znów ryzykownie

Zachwiałeś się na lini śmierci

Poczułeś się szczegulnie

Śmierć wybrała chyba Ciebie



I znów idziesz

Po równoważni życia

I nic się nie dzieje , kiedy zimno poczujesz

Nadal twadro poruszasz się po stromej ziemi



Pokochałam , zaufałam , uwierzyłam

Chciałam , byś się cieszył

I razem poszliśmy w tę wyprawę

Szmer ... Szum ...



Teraz żałuję ...

Żałuję , że wtedy pokochałam

Bo teraz bym tak nie cierpiała

Kiedy Cię już nie ma



Odszedłeś w odchłań śmierci

Poczułam ból cierni

Widziałam jak łzy spływają mi po bladej twarzy

Jak krew pochłania me życie



Teraz siedzą nad Tobą

Nad Twą kamienną powłoką

I nawet jeśli wiem , że jesteś szczęśliwy

Nie wierzę , nie chcę żyć



Chcę znów być przy Tobie

Móc się przytulić

Móc poczuć Twe Ciepło

Dotyk Twej dłoni



Poszłam w Twe ślady

Z zamkniętymi oczyma stąpałam po stromych dróżkach

Lecz Bóg nie chciał mego szczęścia

Skazał mnie na cierpienia



Skazał mnie na wieczne wygnanie

Z nieba

Skazał mnie na męczarnie

Tytaj , pośród was



Targnęłam się na swe życie

I to był błąd

Teraz będę cierpiała

Już do końca swych dni

autor

Ama_14

Napisany: 2008-04-11 Dodano: 2008-04-15 20:49:55

Ten wiersz przeczytano 368 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie