Pod specjalnym nadzorem

Skąd się wziął ten pusty dom bez drzwi i okien?
Bez powietrza, światła, wody wegetacja.
Nic nie może, w kącie siedzi kat zaspany,
Mały ruch i już jest po niej... brzęk bezgłośny.

Ktoś wyrywa bez litości skrzydła marzeń.
Nic nieważne jej uczucia, rozpacz duszy.
Jakieś zgłoski układają się w obrazy,
Nic nie może, w ustach piasek tłumi oddech.

Ktoś postawił na jej drodze dziwną miłość,
Identyczną, jak przed laty z bladą twarzą.
Uwierzyła w grosze wiary, uśmiech losu.
Prawdy nie ma, szczerość poszła z psem na spacer.

Ktoś wymyśli dla niej życie w złotej klatce.
Osaczona spada w sidła własnych pragnień.
To nieważne, serce musi kolce przyjąć,
Bez litości przybijane jest do pala.

Przerażenie patrzy w oczy, nic nie mówi.
Skrzydła nigdy nie odrosną, to iluzja.
Ktoś zapukał do okienka jej rozsądku,
Niech da spokój! Dla niej miłość najważniejsza.

autor

Eloise

Dodano: 2008-09-15 07:16:00

Ten wiersz przeczytano 1117 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie