Urodziłam syna poetą

pewnie już wnuki piszą wiersze :)

Tutaj nic nie pomoże, tekst jest "notesikowy". Emocje
zapisać i pokazać jak syn dorośnie. Jak będzie bystry
to od poezji będzie stronił.

piękne i wystarczająco ciepłe

Krysiu - bardzo wzruszająco i tak powinno być, emocje
i emocje to podstawa poezji - a teraz moja skromna
propozycja - zrezygnuj z "mego",z "jego', z "mu", z
:me" będzie jeszcze piękniej...msz

tak to już jest mieć wrażliwą duszę... pozdrawiam

...tak to jest że czasem mamy smutną zapłatę za miłość
do naszych dzieci...

Wiele miłości i troski zawarłaś w wierszu.

No niestety tak bywa, dzieci czasem krzywdzą swoich
rodziców, na ogół chcą dobrze. Chociaż co do ostatnich
wersów to zaryzykuję i powiem, że może chodzi o to, iż
po prostu syn wzruszył swą poezją, nie jestem pewna
:). Ładny.

Wzruszyłam się tym wierszem. Kto poezją się para jest
z natury wrażliwy, nie idzie przez życie z łokciami
szeroko.Widzi to serce matki, widzi to jej oko. I
czasem zapłacze.

łza wzruszenia zakrecila mi sie w oku ,wiele milosci
zawarlas w swych slowach ,ale jest tez i smutek.....

pesymistyczny koniec o chwilowych chyba
rozczarowaniach - oryginalne metafory - ciekawy
wiersz.

To nie Tylko wiersz,to wyznanie pięknego uczucia
matcznego,ale nie zawsze bywa tak, by nasze dzieci
mimo naszych starań były takie jak staraliśmy się je
wychować i to jest wtedy to jest bolesne..

człowiek dojrzewa dorastając, może tak się stanie,
pięknie z sercem napisany wiersz

Piękny, wzruszający wiersz. Miłość matki ,
marzenia...a dzieci idą swoją drogą.

Tak wiele miłości w tym wierszu , a zarazem smutek
niedopowiedziany . Cudowne sa te twoje wiersze ,
ciepłe czułe i pełne Ciebie...