Pod starym krzyżem...

Pod stary krzyż przy wiejskiej drodze
mała dziewczynka przychodzi co dzień
podlewa kwiaty, wstążki poprawia
i z Bożym Synem z krzyża rozmawia

o czym tak prawi to małe dziecię
wie tylko słowik, co gniazdo plecie
słowik niebożę wielki artysta
wyśpiewał wszystko na wrzosowiskach

a ja tam byłam, śpiewu słuchałam
i oto czego się dowiedziałam:

dziecko nie prosi i nic nie żąda
jeno ze smutkiem na krzyż spogląda
i roni łezkę jedną za drugą
za mękę Syna na krzyżu długą

i ciągle jedno zadaje pytanie
czemuś los taki zgotował Panie
swemu synowi, za jakie winy
że tak tu kona z ludzkiej przyczyny

i darmo czeka wciąż odpowiedzi
że za grzech cierpi ludzkiej gawiedzi…

autor

yolkaw

Napisany: 2007-05-02 Dodano: 2007-05-03 00:06:35

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie