Pod żaglami
W Alei Fontann kafejki, twarze. Pod
parasolem
jedno z marzeń, po skórze błądzi lipcową
kroplą.
Lubię deszcz, choć za często moknę.
Zbliżam pragnienie w stronę kaskad,
pozwalam unieść strumieniowi -
niech się rozpływa w środku głowy.
Morze - widzę wyraźnie - stoisz przy
sterze,
wiatr łobuz włosy ci rozwiewa. W słońcu
drobiny słonej wody zaczęły szanty
radośnie śpiewać.
Żeglujesz - wolność - oddychasz głębiej.
Fala unosi w bezkres, przestrzeń, która
dotyka
nie kalecząc i bezboleśnie z mroku
budzi.
Tam niebo wodę bierze w ręce. Wiatr
chwytam.
Widzisz? Wreszcie dmie w żagle i oto jestem
kroplą radości - w fontannie - wznoszę się,
opadam.
Patrz! Znów się wznoszę, lśnię w jej
kaskadach.
moim dwóm znajomym żeglarzom i sobie:)
autor
cii_sza
Dodano: 2016-07-20 22:25:44
Ten wiersz przeczytano 1739 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
jakbym marzyła o morzu siedząc przy fontannie:)
Dziękuję Arabelli i jesionce serdecznie.
Ależ uwielbiam Twoje gadulstwo Danusiu:)
Byłam w Alei Fontann, a ponieważ mam znajomych
zeglarzy, więc mogłam co nieco sobie wyobrazic:)
Tak, mnie tez żeglowanie kojarzy się z wolnością,
przygodą i szczęściem. Co fajnie w swoim wierszu
pokazał R.S
Zgadłas - to była długa chwila relaksu, podczas której
pisałam ten wiersz. Sól tez była. Fajnie sie pisało.
Piłam kawę i colę. Muszę to powtórzyc:) Lubię ten
wiersz, choć to żadne dzieło:)))
Witaj Halinko. żeglowanie kojarzy mi się z wolnością i
przygodą. Tutaj peelce uciekającej w świat marzeń
udało się zmienić kropelkę deszczu a może łzę
wymieszaną z deszczem w radosną podróż i tak potrzebną
chwilę relaksu. Wyobraziłam sobie peelkę siedzącą w
małej kafejce na Sopockim deptaku, (potocznie
nazywanym Monciakiem), może popija mrożoną kawę.
Ciepły obrazek, ale też jakiś maleńki smuteczek,
melancholia. Dzięki Twojemu żeglowaniu i ja się
rozmarzyłam i na chwilkę powróciłam w moje dawne
ulubione miejsca. Wybacz gadulstwo.... Uściski.
Śliczny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie .
taka żegluga to rozumiem, pięknie, pozdrawiam
proszę bardzo:)))
Zeglujesz po nieznanych mi wodach. Swiat ludzi morza
jest ciezki, tam nie ma czasu na chwile slabosci.
Warto o nich pisac oddajac im czesc na która
zasluguje. Dziekuje za to.
Dziękuję Małgosiu i Lusiu.
miłego popołudnia
Piękny wiersz.
Bardzo mi się podoba. Biorę ostatnią strofę.
Pozdrawiam ciepło:)
Do Roberta - i niech tak będzie, czyli - co będzie to
będzie:))
Dziękuję za obecność:)
Taki sobie - dziękuję Kolego.
Mms - Tak, bo my oboje mamy blisko do morza i nawet
mieszkamy w tym samym mieście:))
Ziu-ka - dziękuję serdecznie i ciepło pozdrawiam
Wszystkich Czytelników. Z serdecznym Ahoj!
Przyjaciele;)
/po skórze błądzi lipcową kroplą./ piękny wiersz!
bardzo mi się podoba:)
Errata z wierszem R.S
Witaj ciszo !
Wypoczynek nad morzem i w morzu,błogi nastrój.
Zderza się tematycznie z wierszem.S.Kontrastuje
klimatem z ostatnim wierszem janusze.k,choć obraz też
poetycko morski...
Pozdrawiam. Bezpiecznych przypływów !