PODARTE NADZIEJE
w nieświadomych a odkrytych
iskrach w błogim połączeniu
oczekujemy siebie
dnieje a na parapecie
zostały łzy wicher kradnie sny
suche oczy wpatrzone w nadzieję
że niewypowiedziane jeszcze żyje
ale tylko milczenie
wzdycha ukradkiem
pozostawia ślady
marzeń rozwodnionych
przeszły kwaśne deszcze
przesiąka domy napełnia jasne miejsca
powódź zawiści i głupota topi mosty
miłość przyjaźń niszczona permanentnie
zatrzymana w drodze do słońca
przytłacza beznadzieja
płyną żywiołem porwane
świty jak wiersze podarte na strzępy
spalone płomieniem egoizmu aby
nigdy już nie były oczekiwane
więź to doświadczanie aby poderwać
się na nowo życiem płacić sobą
w wyroczni razem spalić w proch
by uśmiech radość miała twarz ludzka
za kilka może set lub tysiąc
odnowi się żar którego nie odnalazł
duch w człowieku
poezja życia sztuka połączeń
współodczuwanie i odpowiedzialność
obojętne rezonowanie węch smaki
hoduje puste zmysły i znieczula
prostytuuje istnienie
lek na siłę podany bez uczucia
szufladkowanie ludzi bezduszne
toczy jak robak piękno
nawet kamienie płaczą niekrzesane
jest cicho
w tej chwili jest tak ciężko
tylko smutek pęka bezradny
UŁ
napisany i poprawiony Łódź,19.06.2009 ula2ula Dziękuję Aut-z obserwacji i skojarzeń nie gromadzę, same się tworzą, jak piszę To jest zew mojej i tylko mojej duszy Pozdrawiam:)
Komentarze (24)
by uśmiech radość miała twarz ludzka, stawiam plusa i
pozdrawiam.
piekne metafory..ogolnie wiersz swietny:) jak zawsze
zreszta^^pozdrawiam(+)
podarte nadzieje to też nadzieja, da się pocerować.
piszesz cudnie:) "poezja życia sztuka połączeń
współodczuwanie i odpowiedzialność". tak wiele osób
tego nie widzi, ale VOX POPULI, VOX DEI i... kasuje
się wiersze z niekorzystnymi komentarzami... ja to
rozumiem, jam tylko grafomanka-nibyszamanka.
pozdrawiam serdecznie, ula2ula
pięknie piszesz....oj też bym tak
chciala,marzenie.....a tymczasem moge Twoje cuda
czytać...pozdrawiam cieplutko
Twój dzisiejszy wiersz to takie głębsze spojrzenie na
drugiego człowieka i potrzebę zrozumienia dla innych.
Czasem wystarczy bardzo mała iskierka , którą dla
drugiego człowieka ma wartość płomienia i o tym musimy
zawsze pamiętać, by zostawić jakikolwiek ślad naszej
obecności w sercach innych. Bardzo podoba mi Twój się
wiersz.
Tak pięknie ci się układaja myśli w słowa:) bardzo mi
się podoba:0
od"poezja życia"najbardziej kręci-całuski:)
Skąd bierzesz metafory? Masz ich zapas spory?
''szufladkowanie ludzi bezduszne'' pięknie wyrażone...
wiersz na bardzo dobrym poziomie