Podbić, wygrać, osiagnąć... MIEĆ
Dla tych, którzy tracą z oczu i serc to, co w życiu najważniejsze.
Czasami jest mi Ciebie żal
niszczysz sam siebie
nie zaprzeczaj
każdego ranka budzisz się bez sił do
walki
każdego wieczora oszukujesz się że będzie
lepiej
w lustrze widzisz młodą twarz
człowieka skończonego na starcie
dławisz ból
szarpiesz się
lecz upacie odpychasz moją dłoń...
Dlaczego?
Brniesz ślepo do swego celu
wszystko porzucasz by realizować te
przyziemne idee
by zdobyć dobra całego świata
stać się kimś więcej niż sobą
podbić, wygrać, osiągnąć... MIEĆ!
I po co to wszystko?
Pewnego dnia ockniesz się w swym pięknym
domu
całkiem sam
pewnego dnia drogocenne zdobycze stracą swą
wartość
bo nie będziesz miał z kim ich dzielić
pewnego dnia zrozumiesz że droga którą
podążałeś
była drogą głupca...
Tego dnia... może nie będzie jeszcze za
późno...
dla Ciebie...
ale będzie za późno dla NAS.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.