***/podługim pobycie.../
po długim pobycie w samotni
nawet przy małym wietrze nadziei
zgłodniałe serce szybuje
niczym na para lotni
więc proszę w tym stanie uniesienia
przez całe życie trzymaj mnie
bo już nigdy nie chcę zejść na ziemie
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2004-08-31 11:40:54
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.