Podróż

Nie czekaj już na mnie na dróg rozstaju
i świateł nocą nie pal nadaremno.
Be ze mnie w podróż udaj się do kraju
gdzie łodygi kwitną a kwiaty więdną.

Czy kiedyś wrócisz - tego dzisiaj nie wiem.
Lecz jeśli nawet zapomnisz o świecie ...
To tylko cisza - tu pod wspomnień drzewem
na krótką chwilę nasze ręce splecie.

A to co niegdyś blaskiem oczu Twoich
bezdusznie mroczną stanie się poświatą.
Nie będzie żadnego, choć było dwoje.
Sercem zawładną mijające lata.

I tylko one drogę znaczyć będą -
Nawet gdy miłość resztki duszy muśnie
nieśmiałym gestem, jakby jej nie było ...
Jak by ją peszył melancholii uśmiech.

autor

grobut

Dodano: 2006-11-01 01:21:24

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie