Podróż w czasie
Kochani, wszystkim Wam i każdemu z osobna: ZDROWYCH,RADOSNYCH W GRONIE NAJBLIŻSZYCH ŚWIĄT WRAZ Z BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM BOŻYM NA KAŻDY KOLEJNY DZIEŃ NOWEGO ROKU :)
W oddali ukazał się zarys gór. Szczyty były
białe od chmur i czap śniegu.Z zaśnieżonych
zboczy sterczały drzewa niczym sztywne
włosy. Jechali przez gęsty las, wsłuchując
się w krystaliczną ciszę gór. Konie,
ciągnąc spokojnie sanie strzygły uszami,
czujnie nasłuchując
odgłosów otoczenia, a ich ogony kołysały
się w takt ruchu ich kopyt. Cienie zimowego
zmierzchu zaczęły pełzać między drzewami, a
gwiazdy mrugać po wyglądających jak żywe,
kruchych kawałkach lodu. Po chwili
olbrzymia tarcza księżyca w pełni wypełzła
zza ściany lasu. W schronisku w holu,
dominował kominek i umieszczone
nad nim okazałe poroże. Powietrze tańczyło
z rozproszonym światłem płomieni palącego
się drewna. Oświetlenie w pokoju było
przyćmione, a wpadający przez okno blask
księżyca wypełnił sypialnię srebrzystą
mgiełką. Usiadła, a wtedy nowa fala bólu
ogarnęła ją całą. Zdziwiła się, że po tym
wszystkim co ją spotkało, może jeszcze
oddychać. Dźwięk, który wydobył się z jej
gardła był stłumionym szlochaniem. Czuła
smutek, dojmujący
smutek samotności. Za oknem chmury mknęły
po niebie, a ich puchowe podbrzusza
pochłonęły księżycowe światło.
Tessa50
Komentarze (43)
-- dziękuję bardzo za życzenia i za przedświąteczną
wizytę u mnie...
-- pozdrawiam bardzo, bardzo ciepluteńko :))
Piękny melancholijny wiersz Teresko...dzięki za
życzenia i wzajemnie życzę Ci spokojnych, pogodnych i
radosnych Świąt Bożego Narodzenia:) miłego dzionka
Tereniu pięknie opisałaś swoją podróż na te Święta
Bożego Narodzenia życzę dla Ciebie i rodziny by w
sercach narodził się Jezus Chrystus i udanego startu w
Nowy Rok Pozdrawiam serdecznie:)
Ach jak pięknie napisałaś.pozdrawiam:)
Piękny wiersz i pięknie opisana w nim przyroda.
Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt.
Wredota ta samotność, a mini-opowieść trafia w
serducho...
Spokojnych życzę i dobrych ludzi wokół:)
Peknie napisane :) wesolych zdrowych swiat pozdrawiam
potrafisz tak sugestywnie opisać piękno przyrody....
że poczułam jestem tam widzę to wszystko szczególnie
ten księżyc... i tak smutno nie wszyscy są szczęśliwi
...
dziękuję za życzenia - wzajemnie radosnych
błogosławionych Świąt Tobie oraz twoim bliskim :-))))
Pięknie Tereniu. Nadzieja na lepsze jutro na tle
białej przyrody.
Pozdrawiam paa
Wiersz nietuzinkowy, bardzo piękna melancholia, lecz
także bardzo smutna...cudowne opisy jazdy sańmi, przez
las zimą, to coś bajecznego, cudownego, fantastycznego
...na pewno nie dla tej kobiety o poranionym sercu.
pozdrawiam serdecznie. życzę też zdrowych, wesołych
Świąt Bożego Narodzenia...
człowiek i przyroda, to ona potęguje uczucie
samotności, pozdrawiam świątecznie
Pięknie opisana przyroda, pozdrawiam:)
Teresko piękny opis przyrody i ból z powodu samotności
kłócą się ze sobą, ale opisane szczyty gór jakby
chciały powiedzieć, że jeszcze nie wszystko stracone,
może uda Ci się na jeden z nich wspiąć, czego Ci życzę
z całego serca. Pozdrawiam, Wesołych Świąt i
Błogosławieństwa Bożego.