Podziękowania

Za uplatanie warkoczyków co rano,
i za spacery wiejską polaną.
Za opowieści barwne, oplatające me sny,
wiosenne bzy i niestrudzone dni,
za uśmiech rumiany -
Dziękuję Ci.

Wyrosnąć mi dałaś na człowieka prawego,
pokazać musiałaś co dobre jest,
co złem nazwać mogę.
Jak zło przepędzać, nie brudzić dłoni.

Drogę odkryłaś - ciemną i nieznaną.
Pokazałaś jak miłość szanować od Boga daną.
Mówiłaś - by nie bać się starości,
wyznaczyłaś mi cenne życiowe wartości.

Teraz, po latach..

W Twoich oczach widzę płomień wieloletniego cierpienia,
mimo to wiem, zawsze szukałaś dla mnie ukojenia.
Mała pokraka-nie zaznawszy świata,
była nadzieją, dla Ciebie wytchnieniem
rączką niewielką na niebie gwiazd najodleglejszych dosięgnąć chciała,
z Twoją pomocą, choć nadal mała - niebo na Ziemie ściągała.
Nie rozumiała miłości, a miłość z malutkiego serduszka oddawała.

Choć los obdarzył mnie matulą wyrodną
nie żywię urazy, bo Tyś jest mi do końca - najpiękniejszą matczyną melodią.

autor

LoveTruthSun

Napisany: 2009-05-07 Dodano: 2013-08-04 16:56:24

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie