Podziękowanie
Wiersz ten dedykuje mojej przyjaciółce Marcie ,z wyrazami szacunku ,i podziękowania
To co ci powiem ,raczej napiszę .
Szczere wyznanie ,w normalnym słowie .
Może wszak zburzę twych uczuci ciszę .
Lecz myśl ta ciągle knuje się w mej głowie
.
Często w zadumie się zastanawiam .
Nad swoim życiem sensem istnienia .
Choć może w wierszach źle się wysławiam
.
Czasem gdzieś gubię ,chęć do tworzenia .
Jednak gdy myśl ma do ciebie wędruje .
Natchnienie powraca ,i znowu piszę .
Chociaż cię obok siebie nie czuję .
Sprawiasz że dzięki tobie całkiem się
wyciszę .
Kończąc te słowa które do ciebie kieruję
.
Chciałbym złożyć hołd twej dobroci .
Chociaż może nie wiesz co teraz czuję .
Jestem jak mały pierścionek ,zagubiony w
zaroślach paproci .
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.