poezja
mądra i piękna to dama
która nigdy nie zachodzi
i choć życie spędza sama
jakim cudem wiersze płodzi
autor
aTOMash
Dodano: 2024-04-10 07:21:02
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Babcia Tereska
I niech takich bedzie jak najwięcej;)
Anna
Dziekuje, pozdrawiam:)
Super Oda, serdeczności dla Ciebie z bukiecikiem
konwalii :)
Świetna refleksja, myślę, iż my jesteśmy odpowiedzią,
pozdrawiam serdecznie.
Jesteś w błędzie aTomaschu
ona wcale nie jest sama
przecież Pegaz sporo czasu
przy niej a z nim jego mama
wino wciąż nalewa w czary
i toasty wznosi cudne
stąd i wiersze siedzą w kącie
i czekają aż ja schudnę
Nieodgadnione...
z podobaniem,
pozdrawiam:)
No właśnie jakim cudem?
To musi być boskie rozdanie... oświeć nas Panie!
Świetna miniatura!
Serdecznie Cię pozdrawiam
Dobra miniatura. My wszyscy jesteśmy odpowiedzią na
pytanie.
Pozdrawiam serdecznie
Zosiak
...ano cuda;))))
jak to jak ? z pomocą poetów
Ta krótka wypowiedź zgrabnie opisuje poezję jako coś
wyjątkowego i niezależnego od czasu czy okoliczności,
podkreślając jej mądrość i piękno, które pozostają
niezmienne, nawet gdy twórczość jest wyrażana w
samotności.
(+)
Jovi
Tak być może;)
Pozdrawiam ;)
Eliza Beth
Eureka;)
Dobre pytanie, a jaką tu widzisz rolę dla poety? Czy
to tylko jej pisarz i kochanek w jednym?
Pozdrawiam pięknie ;-)
Krzemanka
Dziękuję za troskę ale tam nic nie uciekło:)