poezja moja srebrzysta
a ja wieczorem otworzę magiczne wrota
gdzie mistrz nonsensu srebrny Konstanty
pyłem księżycowym zapach lipy przemyca
mój srebrnowłosy gwiazd nie powstrzymasz
one lśnią jak twoje oczy w pogodny czas
i mruga słodki cherubin co na harfie gra
noc otula senne głowy w oczekiwaniu
dreszczu rozkoszy na pograniczu
erotycznego snu osobliwych kontaktów
bo tylko ciebie skrzydlaty pegaz szuka
budzi ze snu ociera łzy i cicho woła
na grzbiecie mu usiądę i złapię tęczę
siedem kolorów ósmy to cud świata
ponad moją głową i twoją dłonią
łapię światło i cień ubiegłego lata
jeszcze raz otworzę magiczne wrota
zaproszę ciebie zielonooki przyjacielu
rozproszę ogień zapalę tęsknotę
by milcząc popłynąć iskrą do nieba
autor
Roxi01
Dodano: 2013-06-23 01:35:27
Ten wiersz przeczytano 2590 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
jako wiersz ładny, ale chyba do końca nie spełnia
warunków villanelli, ale czy to istotne?
wiersz jest przepiękny ...na temat Villanelli nie
wypowiadam się...pozdrawiam:-)
Roxi ładny wiersz sam w sobie, bardzo mi się podoba.
Co do vilanelli, to wypowiedzą się znawcy, wydaje mi
się, że nie. Pozdrawiam :)
dla mnie pieknie
lecz mogę tylko ocenić i skomentować tresc bo nie znam
sie na tego tupu wierszy
serdecznosci:)
Też nie znam się na Vilanella, dla mnie bomba. Miłego
dnia
Za grzbiet pegaza "+"
To oczywiście żart.
Metaforycznie i enigmatycznie..
Czy to do końca vilanella - do oceny biegłym w
temacie.
Mnie się podoba.
Pozdrawiam.