O Poezjo
Poezjo
O Poezjo, damo niestrudzona,
jakaż drzemie w Tobie siła,
wyobraźnia nagle obudzona,
tyle wersów już zrodziła !
Myśli różne w duszy mej skrywane,
dzienne światło wszak ujrzały,
na najczulszej strunie wygrywane,
porwać serca też umiały !
O Poezjo, co wolność uwielbiasz,
co zaklinasz życie w słowa,
szybko nadchodzisz i znów uciekasz,
jakże cudna jest Twa mowa !
Niech przez Ciebie człowiek świat
dotyka,
piękno, prawdę ucz go cenić,
o swe błędy niech się nie potyka,
warto przecież i to zmienić...!
NB 5-18-12 (...z cyklu Refleksje...)
autor
żongler
Dodano: 2013-04-04 05:01:12
Ten wiersz przeczytano 839 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
wyjątkowy, piękny wiersz.
Witam. Tak jak napisał karat " jaką by ona nie była,
jest w niej nadzieja i siła". Pozdrawiam
Ladnie.Z przyjemnoscia przeczytalam:)
Może być.
A jaką by ona nie była, jest w niej nadzieja i siła!
Pozdrawiam!
Co zaklinasz życie w słowa..szczera prawda,ładny hymn
dla poezji:)
Niech przez ciebie człowiek...