Pogoda była piękna tego dnia...

Teraz wieczór, cisza...
A rano...
Promyk słońca zatańczył na rzęsach, otworzyłam oczy...
Tak, dziś jest ten dzień, 2 kwiecień- pomyślałam.
Wyjrzałam przez okno. Ludzie spieszą się gdzieś...
Gdzie?
Do kościoła, by odmówić różaniec,
by posłuchać słów,
by zagłuszyć rosnący ból w piersi...

Popatrzyłam na zegar: 21.34
Zdrowaś Mario...
szeptam
Łaski pełna, Pan z Tobą...
zamykam oczy
Błogosławionaś Ty między niewiastami...
czuje jak w gardle rośnie mi góla
I błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus...
Włączam telewizor, leci jakis film
Święta Maryjo, Matko Boża módl się za nami grzesznymi...
Ucisk w gardle staje się nie do zniesienia, film nadal leci
Teraz i w godzinę śmierci naszej...
Amen.
21:37
Film urwał się. Po ekranie skaczą obrazy przedstawiające fragmenty życia Jana Pawła II
Góla w gardle juz nie dławi, teraz tylko łzy strumieniami leją się po twarzy...
21:38
Znowu puscili ten film.
Wycieram oczy, patrze w telewizor, jakas dziewczyna chowa się przed deszczem. Deszczem?- myślę...
Pogoda była piękna tego dnia...

autor

Aniołek_(ona)

Dodano: 2006-04-04 16:32:19

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie