Pogoń za płochym motylem

Przybądź miłości moja
Bym kochał wiecznicznie twe usta.
Płyniesz samotną doliną,
szukając bratniej duszy.
Ocierasz się o zakątki matki natury
zyskujesz złote skrzydła,
stajesz się arcydziełem wszechświata.

Twym skrzydłom nadam kolor srebrzysty,
nie raniąc cię przy tym.
Będę je chronił, odstraszał inne motyle.
Staniemy sie potęgą młodocianej miłości,
będzie ona nosić nazwę piękno bratnich dusz.

autor

Jaœmin

Napisany: 2004-07-16 Dodano: 2004-07-16 14:25:30

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie